Jaap heeft 14 schuldeisers die € 10.834,61 van hem te vorderen hebben. Hij is alleenstaand en huurt een woning van de Stichting Woningcorporatie het Gooi en omstreken.

Op 4 juli 2019 heeft er een zitting plaatsgevonden waarbij de voordracht van de rechter-commissaris om de schuldsaneringsregeling tussentijds te beëindigen is behandeld. In het vonnis is de voordracht afgewezen. “De rechtbank zal schuldenaar, ondanks het onvoldoende nakomen van meerdere uit de schuldsaneringsregeling voortvloeiende verplichtingen, toch een laatste kans geven om de schuldsaneringsregeling tot een goed einde te brengen. Zij geeft schuldenaar een laatste kans omdat hij sinds kort fulltime werkt. De rechtbank gaat er van uit dat schuldenaar deze laatste kans ten volle zal benutten en alle verplichtingen voortvloeiende uit de regeling stipt zal nakomen. 

De rechtbank benadrukt dat het van groot belang voor een goed verloop van de schuldsaneringsregeling is dat de schuldenaar de informatieplicht jegens de wsnp-bewindvoerder correct gaat nakomen. Er rust op hem een actieve informatieplicht. Wat inhoudt dat hij uit eigen beweging de wsnp-bewindvoerder van wijzigingen op de hoogte dient te stellen.”

Op 1 december 2019 meldt de bewindvoerder dat de woningstichting haar heeft gemeld dat Jaap mogelijk woonfraude heeft gepleegd door zijn woning, zonder toestemming van de woningstichting en voor een hoger bedrag dan zijn huursom onder te verhuren aan anderen. De woningstichting wil daarom de huurovereenkomst ontbinden. 

Om de uitkomst van het geschil met de woningstichting af te kunnen wachten verlengt de rechtbank op 14 januari 2020 de schuldsaneringsregeling met 6 maanden verlengd tot uiterlijk 4 juli 2020. 

Op 30 juli 2020 vindt een beëindigingszitting plaats. Er is dan nog geen duidelijkheid over de rechtszaak met betrekking tot de huurovereenkomst. De rechtbank houdt de uitspraak over de beëindiging van de schuldsanering aan tot uiterlijk 1 oktober 2020. Mogelijk is er binnen die periode alsnog een uitspraak in het geschil met de woningstichting, in ieder geval kan de bij Jaap inwonende jongen de bewindvoerder van informatie voorzien over zijn inkomsten. 

De bewindvoerder meldt op 14 september 2020 dat de rechtbank Midden-Nederland afdeling civiel recht op 9 september 2020 uitspraak heeft gedaan in het geschil met de woningstichting.

In dat vonnis concludeert de kantonrechter dat vast is komen te staan dat Jaap niet zijn hoofdverblijf in de woning heeft gehad en hij de woning in ieder geval aan een ander in gebruik heeft gegeven. Daarnaast is Jaap er bij brief van 3 oktober2017 reeds op gewezen dat Het Gooi en Omstreken berichten had ontvangen dat hij mensen laat inwonen in de woning en zij daarover met hem in gesprek wilde.”

De bewindvoerder, zo begrijpt de rechtbank, houdt vast aan haar eerdere advies zoals opgenomen in het eindverslag. Die houdt in dat als uit de procedure blijkt dat Jaap zijn woning heeft onderverhuurd, zij negatief adviseert ten aanzien de schone lei. 

Jaap heeft verzocht de regeling te beëindigen met een schone lei. Hij heeft zijn best gedaan, hij heeft gewerkt en hij is van mening dat de rechtszaak over de huurovereenkomst los staat van de schuldsaneringsregeling. Hij erkent dat er iemand in zijn huis woont, maar ontkent dat hij daar ooit geld voor heeft ontvangen. 

Op grond van de Faillissementswet dient de rechtbank aan het eind van de schuldsaneringsregeling te beoordelen of schuldenaar in de nakoming van een of meer uit de schuldsaneringsregeling voortvloeiende verplichtingen is tekortgeschoten en of deze tekortkoming aan de schuldenaar kan worden toegerekend.

De rechtbank is van oordeel dat Jaap is tekortgeschoten in de nakoming van zijn verplichtingen en dat deze tekortkomingen aan Jaap kunnen worden toegerekend. Daartoe overweegt de rechtbank het volgende. 

Uit het vonnis van de rechtbank Midden-Nederland van 9 september 2020 volgt dat Jaap zijn woning heeft onderverhuurd. Uit het vonnis blijkt dat er al in oktober 2017 meldingen bij de woningstichting zijn binnengekomen dat er mogelijk sprake was van onderhuur en dat de onderhuurder € 800,00 huur aan Jaap zou hebben betaald. Dit is zo’n € 200,00 per maand meer dan de huur die Jaap aan de woningstichting betaalde. Jaap heeft dus (een deel van de tijd) in de schuldsanering extra (illegale) inkomsten gehad en deze niet doorgegeven aan de bewindvoerder. 

Niet alleen toont Jaap hiermee een gedrag dat niet hoort bij iemand die in de schuldsanering zit, verwacht mag immers worden dat deze zich, net als anderen, aan de wetten en regels houdt. Illegale onderverhuur en illegale inkomsten horen daar niet bij. Jaap heeft op die manier ook zijn schuldeisers trachten te benadelen, door doelbewust inkomsten achter te houden. Dit kan ook aan Jaap worden toegerekend, immers bij de toelating, bij het huisbezoek en in de openbare verslagen is hij er op gewezen dat hij zijn inkomsten boven het vrij te laten bedrag dient af te dragen aan de boedel. 

Ten tweede heeft het vonnis er toe geleid dat Jaap is veroordeeld in het betalen van de proceskosten van de woningstichting. Door de rechtbank zijn deze begroot op € 586,96. Hiermee is voor Jaap ook een nieuwe schuld ontstaan.

Ten derde heeft Jaap ook niet voldaan aan zijn informatieplicht. Immers hij heeft de bewindvoerder niet ingelicht over de onderhuur of over, zoals hij het zelf zegt, het in huis nemen van een jongen. Jaap had zijn bewindvoerder hierover moeten inlichten. Dat heeft hij niet gedaan. 

Bovenstaande tekortkomingen in de nakoming van de op Jaap op grond van de schuldsaneringsregeling rustende verplichtingen leiden er toe dat de rechtbank de schuldsaneringsregeling zal beëindigen zonder de toekenning van de schone lei. 

De hierboven weergegeven casus is een samenvatting. De naam Jaap is omwille van de leesbaarheid gefingeerd. De volledige uitspraak is te vinden via de onderstaande link met rechtspraak.nl:  

https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBMNE:2020:4173&showbutton=true

Home