Rechtbank wijst vordering tot vernietiging van bindend advies van ‘de rijdende rechter’ af.

 

Gedaagde heeft in opdracht van eiseres verbouwingswerkzaamheden in de woning van eiseres uitgevoerd.

 

Tussen partijen is een geschil ontstaan over de wijze van uitvoering van die werkzaamheden en de betaling ervan.

 

Partijen zijn schriftelijk overeengekomen dit geschil door middel van een bindend advies van “De Rijdende Rechter” te laten beslechten.

 

De rijdende rechter heeft kennis genomen van alle door partijen overgelegde stukken. Het geschil is behandeld op de hoorzitting van 5 oktober 2012.

 

Voorafgaande daaraan heeft de rijdende rechter zich begeven naar het in deze procedure bedoelde woonhuis eiseres en heeft hij dit in het bijzijn van partijen bezichtigd.

 

Eiseres vordert dat de rechtbank het bindend advies van de rijdende rechter vernietigt.

 

Eiseres stelt daartoe in de eerste plaats dat de rijdende rechter geen rekening heeft gehouden met de inhoud van essentiële stukken die onderdeel uitmaakten van de processtukken, te weten een deskundigenrapportage van ZNEB Expertise en Taxatie B.V. (hierna: ZNEB) van 25 oktober 2011, een deskundigenrapportage van Constructiebureau Tentij B.V. (hierna: Tentij) van 12 april 2012 en twee door eiseres aan gedaagde gezonden brieven van respectievelijk 19 juli 2012 en 27 juli 2012 waarin gedaagde in gebreke is gesteld.

 

De tweede reden voor vernietiging is volgens eiseres dat de rijdende rechter heeft vastgesteld dat gedaagde een fout heeft gemaakt maar de schade die daarvan het gevolg is op een veel te laag bedrag heeft begroot.

 

 

In de onderhavige zaak is de vraag aan de orde of het bindend advies moet worden vernietigd, omdat het gelet op de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn om eiseres aan het bindend advies te houden.

 

In het onderhavige geval zal vernietiging van de beslissing pas aan de orde kunnen zijn, indien vaststaat dat het bindend advies ernstig gebrekkig is gemotiveerd en/of bij de totstandkoming van het bindend advies fundamentele beginselen van een behoorlijk procesrecht zijn geschonden. Daarbij moet de vraag worden betrokken in hoeverre een vastgestelde fout nadeel heeft toegebracht aan eiseres.

 

De rechtbank beoordeelt slechts of de rijdende rechter in redelijkheid tot de door hem gegeven beslissing heeft kunnen komen. Het bindend advies mag en zal daarom slechts marginaal worden getoetst. Dit toetsingskader brengt tot slot met zich dat bij de beoordeling geen acht wordt geslagen op inhoudelijke argumenten die niet ook bij de rijdende rechter naar voren zijn gebracht.

 

Ten aanzien van de door gedaagde betwiste stelling van eiseres dat de rijdende rechter geen acht heeft geslagen op de inhoud van de brieven van 19 en 25 juli 2012 en daarom ten onrechte heeft geconcludeerd dat eiseres in schuldeisersverzuim is komen te verkeren, geldt het volgende.

 

In de bindend advies overeenkomst (van 5 oktober 2012) staat: ‘Eiser heeft in juli 2011 aan verweerder te kennen gegeven dat hij bij haar niet meer behoeft te komen werken’. Ter comparitie heeft eiseres bevestigd dat zij tijdens de uitzending heeft gezegd dat zij gedaagde op enig moment niet meer tot haar woning wilde toelaten. Tegen deze achtergrond is de door de rijdende rechter gegeven motivering voor zijn conclusie dat eiseres in schuldeisersverzuim is komen te verkeren niet ernstig gebrekkig. En als al juist is dat de rijdende rechter door eiseres is voorzien van een afschrift van de brieven van 19 en 25 juli 2012, dan heeft hij daar kennelijk niet de waarde (van ingebrekestellingen) aan toegekend die eiseres daaraan toegekend had willen zien.

 

Ten aanzien van de stelling van eiseres dat de rijdende rechter geen acht heeft geslagen op de inhoud van de hem toegezonden deskundigenrapporten van ZNEB en Tentij en daarom een onjuiste conclusie heeft getrokken over de aard en ernst van de tekortkoming en de schade die daarvan het gevolg is, neemt de rechtbank met eiseres aan dat die rapporten deel uitmaakten van het dossier waarop de rijdende rechter het bindend advies heeft gebaseerd.

 

In het bindend advies staat ‘De rijdende rechter heeft kennis genomen van alle door partijen overgelegde stukken’. Nu de bindend advies overeenkomst melding maakt van ‘de twee deskundigenrapporten’ (waarvan eiseres de kosten op gedaagde wenste te verhalen) en eiseres het tegendeel niet voldoende heeft onderbouwd, staat vast dat de rijdende rechter deze rapporten ook bij zijn beoordeling heeft betrokken.

 

Volgens eiseres is de motivering van het bindend advies gelet op de inhoud van die rapporten ernstig gebrekkig. De rechtbank volgt eiseres hierin niet. De rijdende rechter is, zo blijkt uit het bindend advies, mede op basis van een mondeling verslag van een door hem ingeschakelde (en dus: onafhankelijke) deskundige tot zijn beslissing gekomen. Partijen zijn bovendien in de gelegenheid geweest om op de bevindingen van die deskundige te reageren. De rijdende rechter heeft vervolgens afdoende gemotiveerd wat de tekortkoming van gedaagde is en welke schade voor eiseres daarvan het gevolg is geweest. Van een op dit punt ernstig gebrekkige motivering is geen sprake.

 

Slotsom van het voorgaande is dat het gelet op de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid niet onaanvaardbaar zou zijn om eiseres aan het bindend advies te houden. De vordering tot vernietiging van het bindend advies zal dus worden afgewezen.

 

 

De hierboven weergegeven casus is een samenvatting, de volledige uitspraak is te vinden via de onderstaande link met rechtspraak.nl:  

 

  

http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBAMS:2013:7984

 

 

Home