Misleiding door NEM

Remco is door de Nederlandse Energie Maatschappij (NEM) telefonisch benaderd om een overeenkomst aan te gaan. Van een deel van het telefoongesprek is een opname gemaakt.

Na dit gesprek heeft de NEM een “bevestiging aanmelding” opgesteld. In de brief wordt Remco welkom geheten als klant van de NEM. 

 

In een volgende brief heeft de NEM aan Remco geschreven: “onlangs hebben wij van u een bericht ontvangen aangaande uw overeenkomst met de Nederlands Energie Maatschappij. In uw brief geeft u aan dat u naar aanleiding van het verkoopgesprek niet duidelijk was dat de Nederlandse Energie Maatschappij u in de toekomst energie zou gaan leveren. Tevens geeft u aan dat u onder een valse naam bent benaderd. Na uw klacht onderzocht te hebben kunnen wij niet anders dan constateren dat uw overeenkomst met de Nederlandse Energie Maatschappij rechtsgeldig is.”

 

Nadien heeft Remco herhaald dat de medewerker aan de telefoon voor hem onbegrijpelijk en onduidelijk Nederlands sprak en dat hij het gesprek niet goed kon volgen. Hij heeft voorts geschreven dat hij geen overeenkomst met de NEM heeft gesloten.

 

De NEM stelt dat Remco op grond van een overeenkomst gehouden is tot betaling voor geleverde energie. 

 

 

Tussen partijen is in geschil of Remco telefonisch met de NEM een overeenkomst is aangegaan en of die overeenkomst al dan niet rechtsgeldig is beëindigd. 

 

Voor het aangaan van een overeenkomst is een op een rechtsgevolg gerichte wil noodzakelijk, die zich door een verklaring heeft geopenbaard. De NEM heeft zich in dit verband beroepen op een voicelog van een deel van een telefoongesprek dat de medewerker van de NEM, die telefonisch contact met Remco heeft gezocht, heeft gevoerd.

 

Op de voicelog is de medewerker van de NEM te horen, die tegen Remco zegt dat hij op alle vragen die gesteld gaan worden met “ja” moet beantwoorden. Een dergelijke introductie maakt al dat er gerede twijfel bestaat aan de vrije wil van Remco. De eerste vraag die de medewerker stelt is met moeite te volgen. Het gaat erom dat Remco moet bevestigen dat het hem duidelijk is dat hij overstapt naar een andere energieleverancier, namelijk de NEM. Omdat het daarop stil blijft, herhaalt de medewerker de vraag waarop Remco: “ja” zegt. De medewerker vervolgt met: “oké” en stelt de vervolgvraag. Ook het merendeel van de overige vragen eindigt de medewerker met: “meneer”? waarop Remco met “ja” antwoordt. 

 

Te horen is dat Remco de Nederlandse taal niet goed beheerst. De medewerker van de NEM praat snel, is niet altijd goed te verstaan en de vragen volgen elkaar in hoog tempo op. 

 

Voorts blijkt dat het Remco niet duidelijk is dat hij van energieleverancier overstapt. Bovendien eindigt de medewerker de vraag of Remco “degene is die de energierekeningen betaalt of bevoegd is een beslissing daarover te nemen” met: “nou dat bent u hè meneer”. Een dergelijke wijze van het stellen van vragen geeft aan iemand een suggestie om op een bepaalde manier te antwoorden. Dit geldt temeer bij iemand die de Nederlandse taal niet goed machtig is.

Het voorgaande brengt met zich mee dat, anders dan de NEM betoogt, uit de opname naar het oordeel van de kantonrechter niet blijkt dat de wil van Remco was gericht op het sluiten van een overeenkomst met de NEM. Er is geen overeenkomst tot stand gekomen tussen de NEM en Remco. Op deze grond is de vordering dan ook niet toewijsbaar.

 

Indien er veronderstellenderwijs van wordt uitgegaan dat er wel een overeenkomst tot stand zou zijn gekomen, dan heeft Remco die overeenkomst tijdig beëindigd. Een consument kan immers binnen 7 dagen nadat hij de zaak heeft ontvangen de overeenkomst kosteloos ontbinden. 

 

De hierboven weergegeven casus is een samenvatting en de naam Remco is in verband met de leesbaarheid van het artikel gefingeerd. De volledige uitspraak is te vinden via de onderstaande link met rechtspraak.nl:  

 

http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBAMS:2012:BX6881

 

Home