Na hernieuwde uitval wegens ziekte bij dezelfde werkgever ontstaat geen nieuw recht op loondoorbetaling tijdens ziekte
Eiser is sinds 1 september 2008 in dienst van gedaagde. Op 16 september 2015 werd eiser ziek. Eiser en gedaagde hebben daarna twee jaar lang gewerkt aan re-integratie.
Op 26 oktober 2020 is eiser opnieuw ziek geworden. Sindsdien heeft hij niet meer voor gedaagde gewerkt.
Gedaagde heeft aan eiser laten weten dat zij per 1 december 2020 geen salaris meer zal betalen.
(daarom besluit eiser om gedaagde te dagvaarden voor het kantongerecht, red.)
Vordering
Eiser wil dat de kantonrechter gedaagde veroordeelt om hem toe te laten tot het werk en dat de kantonrechter gedaagde veroordeelt het salaris vanaf 1 december 2020 te voldoen.
Oordeel kantonrechter
Het belang van het begrip ‘nieuw bedongen arbeid’.
De wet verplicht werkgevers om een deel van het loon van de werknemer door te betalen als hij niet kan werken vanwege ziekte. Die loondoorbetalingsverplichting bestaat gedurende een aaneengesloten periode van 104 weken.
Ziek in het arbeidsrecht is een ‘alles of niets’-begrip. Dat wil zeggen dat de ziekteoorzaak weinig ter zake doet voor het recht op loon en ook niet of de werknemer deels of volledig arbeidsongeschikt is. Als de werknemer ‘zijn arbeid’ niet in volle omvang kan verrichten, heeft hij recht op de zojuist genoemde loondoorbetalingsverplichting.
Als de werknemer na meer dan 104 weken arbeidsongeschiktheid weer werkzaam is voor de werkgever in de bedongen arbeid en op een later moment opnieuw arbeidsongeschikt wordt, bestaat er geen loondoorbetalingsverplichting meer. Die is als het ware ‘opgebruikt’.
Ander werk
Als de werknemer na zo’n eerdere periode van 104 weken ánder werk bij dezelfde werkgever gaat doen dan waarvoor hij oorspronkelijk arbeidsongeschikt is geraakt, kan het zijn dat bij een latere uitval tóch recht op loondoorbetaling tijdens ziekte bestaat. Daarvoor is vereist dat het andere werk de ‘nieuw bedongen arbeid’ is geworden, oftewel: dat partijen met elkaar overeenkomen dat de arbeidsovereenkomst is aangepast.
Een tweede mogelijkheid is dat de werknemer erop mocht vertrouwen dat het werk dat hij verricht, dat past bij zijn beperkingen (passende arbeid), de bedongen arbeid is geworden. Daarvan zal sprake kunnen zijn als de werknemer gedurende een niet te korte periode arbeid heeft verricht waarvan de aard en de omvang tussen partijen niet ter discussie staat.
In casu heeft eiser de in de periode 2015-2017 de loondoorbetalingsverplichting opgebruikt, zoals hiervoor omschreven.
Eiser heeft dus geen recht meer op loondoorbetaling tijdens ziekte.
De hierboven weergegeven casus is een samenvatting. De volledige uitspraak is te vinden:
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBOVE:2021:1449&showbutton=true