Enige hinder moet geduld worden als mensen dicht bij elkaar wonen.

Hans vordert veroordeling van Menno tot verwijdering van een aantal bomen in zijn tuin, daarnaast vordert hij veroordeling van Menno tot het snoeien van die bomen, het doorzagen van de wortels van de bomen aan de achterzijde van de woning en het egaliseren van het pad achter de woningen. Hans vordert ook vergoeding van de kosten van de medicijnen voor zijn vissen (€ 81,09).

Hans stelt dat de bomen in de tuin van Menno, die twee deuren van hem vandaan woont, onrechtmatige hinder veroorzaken. De bomen zorgen voor vermindering van direct zonlicht en voor vermindering van indirect daglicht, waardoor een donkere omgevingssfeer ontstaat. De bomen zorgen daarnaast het hele jaar voor groenafval en hun wortels duwen het tegelpad achter de tuinen omhoog.

Van onrechtmatige hinder is naar het oordeel van de kantonrechter geen sprake. De bomen in de tuin van Menno zijn weliswaar hoog, maar niet uitzonderlijk. Hans en Menno wonen nu eenmaal in een ‘groene’ woonwijk, waar aanwezigheid van ‘groen’ nu juist de bedoeling is. De algemene opvatting is dat de aanwezigheid van bomen en planten het leefklimaat ten goede komt, hetgeen wordt onderstreept door het feit dat voor het kappen of rooien van bomen veelal een vergunning is vereist. Het zonlicht in de tuin van Hans wordt inderdaad (mede) beperkt door de bomen van Menno, maar dit is pas aan het einde van de middag het geval. Een groot deel van de dag heeft Hans wel zon in zijn tuin. Een onbeperkt recht op zonlicht in de tuin bestaat ook niet. De bomen van Menno zullen, naast het overige groen in de wijk, ongetwijfeld zorgen voor groenafval in de tuin van Hans, maar dit is onlosmakelijk verbonden met het wonen in een groene woonwijk. Dat de bomen van Menno voor een onaanvaardbare hoeveelheid groenafval in de tuin van Hans zorgen is de kantonrechter niet gebleken. Uit de overgelegde foto’s blijkt dat het tegelpad achter de woningen enigszins omhooggeduwd wordt door de wortels van de bomen. Dat dit ernstige hinder oplevert blijkt niet uit die foto’s. Daarbij wordt opgemerkt dat als mensen dicht bij elkaar wonen, zoals in Nederland veelal het geval is, enige hinder van de buren nu eenmaal geduld dient te worden. Dit wordt pas anders indien de hinder een onrechtmatig karakter krijgt waarvoor die hinder als maatschappelijk onbetamelijk gekwalificeerd moet worden. Daarvan is in deze zaak niet gebleken.

Uit het bovenstaande volgt dat van onrechtmatig handelen van Menno geen sprake is. Er is daarom geen grond hem te veroordelen de bomen in zijn tuin weg te halen dan wel te snoeien. Ook de vorderingen tot vergoeding van de medicijnen voor zijn vissen (€ 81,09) is niet toewijsbaar nu van onrechtmatig handelen van Menno geen sprake is.

De hierboven weergegeven casus is een samenvatting en de namen Hans en Menno zijn in verband met de leesbaarheid van het artikel gefingeerd. De volledige uitspraak is te vinden via de onderstaande link met rechtspraak.nl:  

http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBROT:2015:9184

Home