Mag je declareren zonder opdracht?

A-Claim presenteert zich op haar website als letselschadespecialist.

Op deze website staat onder het kopje “waarom A-Claim?” Er worden een zevental redenen vermeld om voor A-Claim te kiezen, waaronder no cure no pay en gratis second opinion. 

 

Op de website van A-Claim staat onder het tabblad “Werkwijze” het volgende vermeld: “Als u telefonisch contact opneemt met A-Claim wordt tijdens dit gesprek een intake gemaakt van uw zaak en beoordeelt A-Claim of een letselschadeprocedure kan worden gestart. Als dat het geval is wordt u zo spoedig mogelijk een letselschadeformulier en contract toegezonden of wordt met u direct een afspraak gemaakt. Dit kan op kantoor of bij u thuis, afhankelijk van de stand van zaken.

 

Onder het tabblad “Kosten” staat o.a. vermeld:“A-Claim hoeft u niets te kosten.Voor slachtoffers van letselschade is bij wet bepaald dat de kosten van juridische bijstand moeten worden vergoed door de aansprakelijke partij. In de praktijk is dit meestal de verzekeringsmaatschappij van degene die aansprakelijk is voor uw letsel. De kosten die A-Claim ten behoeve van de afwikkeling van uw letselschadezaak maakt, bestaan uit zijn persoonlijke verrichtingen (bijv. uren en reiskosten) en eventuele kosten van zijn medisch adviseur.”

 

Als in uw zaak de aansprakelijkheid van de tegenpartij is vastgesteld, wordt dus de factuur namens u rechtstreeks bij de verzekeraar van de aansprakelijke partij ingediend. Met andere woorden: de kosten van uw rechtsbijstand worden door A-Claim voorgefinancierd en tijdens uw procedure verhaald op de aansprakelijke verzekeringsmaatschappij.” 

 

Voorts staat er vermeld, in het geval de aansprakelijkheid niet wordt erkend: “In die situatie draait het slachtoffer toch op voor de rekening van de advocaat. Die mag namelijk niet op no cure no pay basis werken en moet dus een uurtarief hanteren, ongeacht het resultaat. Hiervoor biedt A-Claim een oplossing: door het sluiten van een no cure no pay contract neemt A-Claim dit risico van u over.

    

 

Vast is komen te staan dat de man via de internetsite van A-Claim een informatieaanvraag heeft gedaan en dat daarop telefonisch contact is gevolgd, waarbij tevens een afspraak is gemaakt voor een huisbezoek door A-Claim aan de man. 

Tijdens dit huisbezoek is door de man een door A-Claim aangereikt letselschadeformulier ingevuld en heeft zij tevens een overeenkomst/machtiging getekend.

In die overeenkomst staat dat de man hierbij A-Claim machtigt en met haar overeenkomt dat A-Claim rechtstreeks aan de aansprakelijke wederpartij/verzekeraar de kosten van A-Claim zal declareren. Deze kosten vangen aan op het moment van het eerste telefonische/schriftelijke contact tussen van de man en A-Claim en deze kosten bedragen het door A-Claim gehanteerde standaard uurtarief van € 275,-.

In de overeenkomst staat vermeld dat Indien de aansprakelijke wederpartij niets betaalt, de man niets aan A-Claim is verschuldigd, tenzij er andere schriftelijke afspraken gemaakt zijn. Ook staat er dat indien de man de overeenkomst voor afwikkeling van de letselschadezaak opzegt, A-Claim het recht behoudt de openstaande declaraties en de hierdoor misgelopen succes fee op de man te verhalen. 

 

 

Na het huisbezoek van A-Claim aan de man heeft de man per mail aan A-Claim meegedeeld dat zij zal proberen uiterlijk donderdag 15 juli 2010 de resterende bescheiden aan A-Claim toe te sturen. 

Ondanks herhaalde rappellen van A-Claim heeft zij dit niet gedaan waarna A-Claim bij brief van 24 maart 2011 het dossier heeft gesloten en een slotdeclaratie aan de man heeft toegezonden ten bedrage van € 1733,18 inclusief btw.

De man heeft deze declaratie onbetaald gelaten. 

A-Claim besluit de man daarom voor de kantonrechter te dagvaarden.

 

 

De website van A-Claim is zodanig ingericht dat daaruit valt af te leiden dat aan cliënten/opdrachtgevers van A-Claim nimmer kosten in rekening worden gebracht. Er is immers sprake van een gratis second opinion, bij een opdracht worden de kosten bij de wederpartij in rekening gebracht en als de wederpartij niets uitkeert geldt no cure no pay. Nergens wordt vermeld dat er toch een mogelijkheid bestaat dat er wel kosten aan de opdrachtgever in rekening worden gebracht.

Tegen die achtergrond bezien is het volstrekt aannemelijk en ook begrijpelijk dat de man in de veronderstelling verkeerde dat zij geen kosten aan A-Claim verschuldigd zou zijn.Tegen die achtergrond bezien is het ook volstrekt aannemelijk en begrijpelijk dat de man ermee heeft ingestemd dat A-Claim haar op haar woonadres kwam bezoeken. Ook is vast komen te staan dat A-Claim in het telefoongesprek, waarbij de afspraak is gemaakt dat A-Claim de man thuis zou bezoeken, niet over kosten is gesproken.

Was dit anders geweest, dan had de man de gelegenheid gehad zich op haar positie te beraden. Zij had dan van tevoren geweten dat er een mogelijkheid bestond dat A-Claim zijn/haar werkzaamheden bij de man in rekening zou brengen op basis van € 275,-- per uur exclusief btw en exclusief kantoorkosten en dat A-Claim bovendien voor het huisbezoek aan reiskosten een tarief hanteerde van € 1,-- per gereden kilometer. 

De man had dan ook nog de keus gehad om ervoor te kiezen naar het kantoor van A-Claim af te reizen, zodat zij in ieder geval op die manier zich de reisuren en reiskosten van A-Claim kon besparen. Deze kosten, waarover bovendien nog een opslag van 6% aan kantoorkosten in rekening wordt gebracht, maken het leeuwendeel uit van de in deze bestreden declaratie. 

De kantonrechter is van oordeel dat A-Claim tekort is geschoten door de man niet behoorlijk voor te lichten omtrent het risico van kosten dat zij liep. A-Claim stelt dat hij reeds een telefonisch verleende opdracht had, zulks terwijl vast is komen te staan dat de man niet op de hoogte was van de condities, laat staan dat zij daarmee had ingestemd, waaronder A-Claim die opdracht zou gaan uitvoeren.

A-Claim kan dit niet repareren door, nadat het grootste deel van deze kosten reeds zijn gemaakt, de man een overeenkomst te laten tekenen waarbij zij instemt met deze kosten. A-Claim koketteert wel met zijn advocatuurlijk verleden, maar de kantonrechter betwijfelt of de handelwijze van A-Claim de toets van het advocatentuchtrecht zou doorstaan.

Behoudens het gesprek dat A-Claim met de man heeft gevoerd (welk gesprek volgens A-Claim een uur en volgens de man ongeveer een half uur heeft geduurd) heeft A-Claim geen inhoudelijk werk ten behoeve van de man verricht. Alle handelingen van A-Claim, vanaf de ontvangst van het eerste mailtje, tot het schrijven van enige herinneringsbrieven en het opstellen van de declaratie, zijn strak doorberekend op het door A-Claim gehanteerde uurtarief met een minimum van 6 minuten, terwijl dit allemaal werkzaamheden zijn die door een secretaresse (kunnen) worden afgehandeld en niet noodzakelijkerwijs door de specialist zelf.

Naar het oordeel van de kantonrechter is er geen rechtsgeldige overeenkomst tot stand gekomen.

Een en ander betekent dat de vordering van A-Claim wordt afgewezen met veroordeling van haar als de in het ongelijk gestelde partij in de kosten van het geding.

 

De hierboven weergegeven casus is een samenvatting, de volledige uitspraak is te vinden via de onderstaande link met rechtspraak.nl:  

 

http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBROT:2012:BX0421

  

Home