Ontoelaatbare bemiddelingskosten aan huurder
Andre houdt zich bezig met beheer van vastgoed en bemiddeling voor verhuur van woningen.
Lizette heeft aan Andre geschreven dat zij twee appartementen op de website van Andre heeft gezien, en dat zij die woningen wil bezichtigen.
Lizette heeft met Andre twee panden bezichtigd.
Lizette heeft vervolgens een woonruimte gehuurd tegen een huurprijs van € 675,00 per maand.
Andre heeft Lizette een factuur gestuurd voor de huur van januari en februari 2012, een borgsom, en € 575,00 aan courtage. Lizette heeft de bedragen aan Andre betaald.
Lizette heeft Andre nadien verzocht om de door haar betaalde courtage aan haar terug te betalen, wegens het ontbreken van een grondslag voor verschuldigdheid van dit bedrag.
Andre heeft betwist tot terugbetaling te zijn gehouden.
Het geschil
Lizette vordert (samengevat), dat de kantonrechter Andre veroordeelt tot betaling van € 575,00 (ex btw).
Standpunten van partijen en beoordeling
Lizette stelt primair dat er geen sprake is geweest van bemiddeling door Andre, doch van beheer van vastgoed voor de verhuurder. Zij heeft de bemiddelingsvergoeding dan ook onverschuldigd betaald.
Andre heeft de stellingen van Lizette betwist. Lizette heeft Andre ingeschakeld bij de totstandkoming van een huurovereenkomst voor woonruimte. Na een succesvolle bemiddeling heeft Andre recht op betaling van de bemiddelingswerkzaamheden.
De kantonrechter overweegt als volgt. Tussen partijen is in geschil of Andre de bemiddelingskosten bij Lizette in rekening heeft mogen brengen voor haar werkzaamheden in verband met de door Lizette gesloten huurovereenkomst met [B].
De kantonrechter is van oordeel dat in het onderhavige geval geen sprake is geweest van een bemiddelingsovereenkomst. Gesteld noch gebleken is Lizette aan Andre de opdracht heeft verstrekt actief voor haar op zoek te gaan naar woonruimte. Uit hetgeen naar voren is gebracht is gebleken dat Lizette bij Andre heeft gereageerd op twee specifieke woningen. De inschrijving bij Andre betrof slechts een verplichting om in aanmerking te kunnen komen voor deze woningen. De kantonrechter gaat ervan uit, hoewel partijen hebben nagelaten huisnummers te vermelden, dat Lizette deze twee woningen heeft bezichtigd en dat ten behoeve van één van die woningen uiteindelijk een huurovereenkomst is gesloten.
Hoewel geen sprake is geweest van een zoekopdracht, kan Andre desalniettemin kosten hebben gemaakt bij de totstandkoming van de huurovereenkomst tussen Lizette en [B].
Indien een makelaar of andere tussenpersoon als lasthebber van zowel de huurder als de verhuurder optreedt en één van deze lastgevers is een natuurlijk persoon die niet in de uitoefening van een beroep of bedrijf handelt, dan mag de makelaar geen courtage bij de huurder in rekening brengen, mits het gaat om een zelfstandige woning.
Andre heeft de woning te huur aangeboden door middel van plaatsing van een advertentie op haar website. Belangstellenden voor deze woning dienden contact op te nemen met Andre. Feitelijk gezien komt dit er op neer dat de verhuurder de woning te huur heeft aangeboden op de website van Andre en dat de verhuurder daarmee opdrachtgever/lastgever van Andre is. Daaraan doet niet af, dat, zoals Andre heeft gesteld, geen vergoeding van de verhuurder wordt ontvangen. Voor de totstandkoming van een dergelijke overeenkomst is niet vereist dat partijen een vergoeding hebben afgesproken.
Op grond van al hetgeen hiervoor is overwogen, luidt de conclusie dat de courtagekosten onverschuldigd betaald zijn.
De beslissing
De kantonrechter veroordeelt Andre om tegen bewijs van betaling aan Lizette te betalen een bedrag van € 661,75.
De hierboven weergegeven casus is een samenvatting en de namen zijn gefingeerd. De volledige uitspraak is te vinden via de onderstaande link met rechtspraak.nl:
uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBNNE:2014:25