Een kijkje in de keuken van een incassobureau
Ik word gebeld door een nieuwe klant uit Zwijndrecht. Zij heeft geld uitgeleend aan een kennis. Het gaat om een fors bedrag. Die kennis had `en passant´ ook nog even gevraagd of zijn auto tijdelijk op haar naam gezet mocht worden. Hierdoor werd zij opeens geconfronteerd met allerlei extra kosten. Haar kennis had op een ambassade gewerkt. Mede daardoor dacht zij dat het allemaal wel goed zou komen. Inmiddels neemt de kennis de telefoon niet meer op en reageert hij ook niet meer op haar e-mailberichten. Zij wil graag haar geld terug ontvangen, maar heeft geen idee op welke manier. Aangezien ik al een vordering op die kennis in behandeling heb, krijgt ze van die andere klant het advies om mij hierover eens te bellen. We nemen de zaak door en ik leg haar uit dat ze eerst nog een laatste brief, een zogenoemde ´ingebrekestelling´ naar de wanbetaler moet sturen, voordat ik voor haar aan de slag kan. Ik zal haar een voorbeeldtekst sturen. Zij eindigt het gesprek met de mededeling dat ze niet wist dat ze voor dergelijke problemen een incassobureau kan inschakelen.
Inmiddels zijn deze week de gelden voor die andere klant geïncasseerd. Hiervoor moest ik `die kennis´ wel eerst dagvaarden. Daarna heb ik beslag laten leggen op zijn bankrekening. Met het beslag zijn zowel de vordering van mijn klant als mijn honorarium en de kosten van de gerechtelijke procedure geïncasseerd. Hierdoor heeft deze invordering mijn klant niets gekost.
Jachthaven
Voor een jachthaven in Zeeland ben ik al een tijdje bezig om een openstaande rekening te incasseren. Het bootje van de wanbetaler ligt daar in de haven, maar hij heeft zijn liggelden niet betaald. Ik heb al diverse malen de voicemail van de wanbetaler ingesproken. Ook heb ik hem gemaild en per gewone post aangeschreven, maar hij reageert nergens op. Een aangetekende brief wordt niet aangenomen. Uit mijn informatie blijkt dat de wanbetaler zeer waarschijnlijk financiële problemen heeft. Na overleg met mij stuurt de eigenaar van de jachthaven een laatste e-mail naar de wanbetaler, waarin hij aankondigt desnoods het bootje te verkopen. Hierbij adviseer ik de eigenaar wat hij in dat mailtje moet zetten. De wanbetaler reageert gelijk. “Hij had nooit eerder herinneringen en aanmaningen ontvangen en wist nergens van”, maar nu blijkt dat zijn boot verkocht gaat worden reageert hij opeens wel. Hij zat inderdaad in financiële problemen. Om deze rekening te betalen, doet hij afstand van zijn bootje. De opbrengst zal voldoende zijn om de openstaande rekening en mijn honorarium te betalen.
Bergingsbedrijf
Een bergingsbedrijf in Amsterdam heeft een gezonken bootje boven water gehesen, alleen wordt de rekening maar niet betaald. Ik schrijf de wanbetaler aan en neem vervolgens telefonisch contact met hem op. Hij weet er van, maar zit op dat moment in het buitenland. Ondanks zijn toezegging om een week later alsnog te betalen, gebeurt er niets. Ook niet nadat ik hem daarna nog twee keer aanschrijf. Inmiddels ben ik bezig met het opstellen van een dagvaarding waarmee hij wordt opgeroepen om op korte termijn voor de kantonrechter te verschijnen.
