Een kijkje in de keuken van Schölvinck-Incasso
Een klant heeft een kraam en levert groente en fruit aan particulieren en bedrijven. Namens een theater in de buurt komt een man regelmatig bestellingen bij hem doen. De groenten worden door de man opgehaald en de facturen kunnen naar het theater gestuurd worden. Op een gegeven moment blijkt de openstaande rekening fors opgelopen en ondanks toezeggingen van de man wordt er niets meer betaald. De klant schakelt mij in en ik schrijf de man aan. De man reageert telefonisch en wij bespreken de zaak. Volgens hem ligt de schuld bij anderen, maar ik wijs hem er op dat de schuld bij hem ligt, want ondanks het feit dat hij al lange tijd wist dat het theater niet in staat was om te betalen, bleef hij maar bestellen.
Daarom stel ik hem persoonlijk aansprakelijk. Hij vraagt tijd om zijn zaken op financieel op orde te krijgen en na dit gesprek houden we regelmatig telefonisch contact. Met veel pijn en moeite doet hij een deelbetaling, wat niet meer is dan een druppel op een gloeiende plaat. Elke keer dat ik hem spreek blijken zijn verhalen nog mooier dan de vorige keer. Desondanks weet ik dat hij vroeg of laat gaat betalen. Afgelopen maandag is er ineens een doorbraak. De man belt mij met de mededeling dat hij een jurist in de arm heeft genomen die bevestigt dat hij persoonlijk aansprakelijk is voor de rekening van de groenten. De man geeft mij gelijk en we komen tot een regeling. Het duurt weliswaar nog een jaar voordat alles is voldaan, maar zowel mijn klant, de man en ik zijn tevreden over de oplossing.
Groentesnijderij
Diezelfde klant heeft ook een `groentensnijderij´. Daar worden grote partijen groenten gesneden voor diverse opdrachtgevers. Een van zijn opdrachtgevers, met wie hij al jaren zaken doet, heeft besloten om met een ander in zee te gaan. Ook al vindt mijn klant dat jammer, is dat natuurlijk zijn goed recht. Alleen is mijn klant minder tevreden over het feit dat die opdrachtgever opeens beweert dat hij niet alle facturen meer hoeft te betalen. Mijn klant probeert zijn opdrachtgever een aantal keren telefonisch te bereiken om het uit te praten, maar die neemt de telefoon niet meer op. Daarom word ik gevraagd dit op te lossen.
Eerst moet die opdrachtgever nog in gebreke worden gesteld. Dat is een schriftelijke waarschuwing waarin staat dat indien hij niet binnen redelijke termijn betaalt, de vordering wordt verhoogd met wettelijke rente en incassokosten. Ik stuur daarom eerst op mijn briefpapier een zogenoemde `ingebrekestelling´. Na ontvangst neemt die opdrachtgever gelijk telefonisch contact op met mijn klant. Hij vindt het allemaal vervelend en wil het niet op een rechtszaak laten aankomen. Mijn klant ook niet, maar het gaat hem te ver dat zijn opdrachtgever eenzijdig korting berekent. Ze praten over en weer en mijn klant bedenkt een mooie oplossing: om te bewijzen dat het hem niet om het geld gaat, maar om het principe, zegt mijn klant toe dat zodra de opdrachtgever betaalt, hij het geld zal schenken aan de Stichting Aap. En zo zal geschieden.